Święta Wielkanocne to jeden z najradośniejszych i najbardziej kolorowych okresów w roku. Choć poprzedzone smutkiem, postem i zadumą, niosą w sobie wiele radości i nadziei, zwiastują pełnię życia. Mają swój niepowtarzalny zapach, smak oraz atmosferę.                        

Wielkanoc jest jak kolorowa wiosenna przygoda, przesycona aromatami kwiatów, połączonych z zapachem wanilii, pieczonego ciasta i pachnącego czystością domu. Jest nie tylko symbolem zwycięstwa dobra nad złem, ale przede wszystkim nośnikiem wielu rodzinnych wartości i tradycji, o których – ze względu na szacunek do przeszłości i naszych bliskich – nie wolno nam zapomnieć.

W naszym przedszkolu nigdy nie zapominamy o obchodach świąt wielkanocnych. Zawsze starannie się do nich przygotowujemy, organizując warsztaty. Zwiastunem przygotowań są wszędobylskie, wydobywające się z każdego zakamarka sali lub holu żółte kurczaki, puszyste baranki, wielobarwne pisanki oraz niosące dumnie swoje koszyczki zajączki. Nie jest trudno przeprowadzić zajęcia o tematyce świątecznej w poszczególnych grupach wiekowych, gdyż oferta rynku edukacyjnego dostarcza wiele ciekawych propozycji, począwszy od literatury, poprzez opracowania muzyczne.  W połączeniu z kreatywnością nauczyciela, jego doświadczeniem i prezentowanym systemem wartości związanych z tradycjami rodzinnymi , warsztaty we wszystkich grupach były  atrakcyjne, twórcze i praktyczne.

W związku z przedłużającym się okresem pandemii i obowiązującymi nas obostrzeniami nie mogliśmy tym razem spotkać się  z rodzicami i rodzeństwem  w przedszkolu, dlatego też odbyły sie w każdej grupie oddzielnie. W wyniku tego każdy wyszedł z przedszkola przepełniony radością i oczekiwaniem na nadchodzące Święta Wielkanocne.

  TERMINARZ WARSZTATÓW odbywających się w poszczególnych grupach

Jeżyki                   25.03.2021           10.00

Muchomorki         25.03.2021           10.00

Mrówki                 26.03.2021           10.00

Liski                     24.03.2021           10.00

Wiewiórki             26.03.2021           10.00

Sówki                   26.03.2021           10.15

Motylki                 24.03.2021           13.00

Skrzaty                17.03.2021           10.00

Żuczki                  26.03.2021           9.15/ 14.15

Zajączki               26.03.2021           10.30

Świąteczne zwyczaje – Wielkanoc       

            Wielkanoc to czas,  który jest podstawą do przeprowadzenia zajęć z dziećmi. Modyfikując go w zależności od wieku, zainteresowań, umiejętności i możliwości wychowanków. Większość z opisanych obyczajów jest zapewne praktykowana w wielu domach, niektóre mogą być znane tylko mniejszemu gronu, inne są już zapomniane

 

Co warto wiedzieć o Wielkanocy?

 

Alleluja – jedno z najbardziej znanych i rozpowszechnionych pozdrowień chrześcijańskich, które szczególnie często powtarzane jest w okresie Wielkanocy – świąt upamiętniających cud zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. W tym czasie wielu chrześcijan pozdrawia bliźnich pełnych radości słowami: „Chrystus zmartwychwstał!”.

Baranek – najbardziej rozpoznawalny symbol świąt wielkanocnych. Wśród chrześcijan uosabia zwycięstwo Chrystusa, który jak ofiarny baranek oddał swoje życie dla ludzi, by następnie zmartwychwstać i odnieść zwycięstwo nad grzechem, złem i śmiercią. W wielkanocnej tradycji królują baranki cukrowe, czekoladowe i marcepanowe. Kiedyś gospodynie potrafiły wyrzeźbić go z osełki masła zwykłą łyżką. Cukrowy baranek zazwyczaj stoi na środku stołu wśród owsa, zielonej rzeżuchy lub borówek.

Celowanie jajkiem – to bardzo stary zwyczaj, inaczej zwany zabawą „na wybitki”, która polegała na toczeniu po stole pisanek lub kraszanek albo stukaniu nimi o siebie; stłuczone stawały się własnością posiadacza nienaruszonej pisanki.

Dzielenie się jajkiem – podczas śniadania wielkanocnego dzielimy się święconym jajkiem; podzielenie się nim z bliskimi umacnia więzi i broni rodzinę przed złymi wpływami z zewnątrz, zapewnia jej też nowe siły witalne i zdrowie; podczas dzielenia się jajkiem składamy sobie życzenia wszelkiej pomyślności i zdrowia.

Elegancja – zawsze podkreśla charakter uroczystości, związana jest z pięknym wyglądem i wdziękiem oraz wytwornym zachowaniem. Tego dnia obowiązuje wszystkich stosowny ubiór, nie tylko dorosłych, lecz także najmłodszych. Rzadko kiedy jesteśmy wystrojeni na śniadanie, można zatem powiedzieć, że jest to jedyny poranek w roku, który celebrujemy także poprzez stosowny strój.

Fiołki – Wielkanoc obchodzimy wiosną, w porze, kiedy wszystko budzi się do życia, a drobne kwiaty, tj. fiołki, krokusy, hiacynty są ozdobą naszych domów i ogródków. Świeże kwiaty stojące na świątecznym stole dają cudowny efekt. Fiołki nie tylko wniosą do domu ładny aromat, ale ich płatki będzie można wykorzystać do ozdabiania mazurków świątecznych..

Generalne porządki – nierozłącznym elementem każdych świąt jest gorączkowy okres przygotowań, w który wpisują się generalne porządki; warto zaangażować do nich również dzieci, bądź co bądź sześciolatki powinny już mieć swoje domowe obowiązki. Jak wytłumaczyć dzieciom słowo „porządek”? Otóż nic trudnego. Porządek pozwala na umieszczenie rzeczy we właściwym miejscu.

Hiacynty – jedne z pierwszych kwiatów doniczkowych, które chętnie goszczą w naszych domach i zakwitają w ogródkach. Może wśród hiacyntów i krokusów wielkanocny zajączek zostawi dla nas czekoladowe jajko?

Indyk – aromat pieczonego indyka coraz częściej w Polsce wpisuje się w zapach Wielkanocy.

Jajko – jest jednym z najważniejszych symboli Wielkanocy, symbolizowało odrodzenie, początek i źródło życia, w ludowych wierzeniach pełniło wiele funkcji magicznych: było lekarstwem na chorobę, urok, chroniło przed pożarem, zapewniało urodzaj, szczęście i pomyślność. Ludzie w wielu miejscach na świecie malowali wiosną jaja. Ta czynność miała sens symboliczny, uważano bowiem, że malowanie jaj jest jednym z warunków istnienia świata. W naszym kraju jaja były zdobione na różne sposoby. Zwyczajowo wszystkie ozdobione jaja nazwano pisankami, ale tak naprawdę w zależności od zastosowanej techniki zdobienia różnie się nazywały:

• Kraszanki – to jajka malowane na jeden kolor, tradycyjnie od wielu lat barwiono je za pomocą naturalnych składników roślinnych, które dawały określoną barwę, np. na czarno – w korze dębu, na zielono – w źdźbłach młodego zboża, na różowo – w buraku ćwikłowym, na żółto i brązowo – w cebuli, na niebiesko – w płatkach bławatka.

• Pisanki – przed zanurzeniem jajka w barwnym roztworze robiło się na nim wzory woskiem, do tego celu używano m.in. specjalnego patyczka z przyczepionym maleńkim lejkiem z dziurką, do którego wkładano grudkę wosku, ogrzewano go nad świeczką i rozpuszczonym pisało na jajku różne wzory. Następnie zanurzano jajko w farbie – tam, gdzie był wosk, zostawał biały niepomalowany ślad na kolorowym tle.

• Oklejanki – to jajka z naklejonym obrazkiem z listków, sitowia, włóczki, nici, tkaniny.

• Ażurki – technika polega na nawiercaniu w skorupce otworów za pomocą wiertarki i malutkiego wiertła, a następnie pomalowaniu jej farbą akrylową.

• Nalepianki – jajka ozdobione nalepionymi na skorupkę różnobarwnymi wycinankami z papieru.

• Drapanki – powstają przez drapanie ostrym narzędziem zewnętrznej barwionej powłoki jajka.

Kurczaki – Wielkanoc to wiosenne święta, a wiosną wykluwają się z jaj pisklęta.

Lany poniedziałek – inaczej śmigus-dyngus, to najweselszy poniedziałek w roku, obchodzony w drugi dzień świąt; jest doskonałą zabawą dla całej rodziny. Zwyczaj ten wywodzi się z obrzędów związanych z wiarą w dobroczynne właściwości wody. Był pierwotnie zwyczajem magicznym, mającym na celu sprowadzenie deszczu na zasiane pola. Inaczej zwany jest też „dniem św. Lejka”. Dawniej na wsi chłopcy chodzili „po wykupie” i „dyngusie”. Zazwyczaj przebierali się za ułanów i chodzili od domu do domu z wózkiem, na którym stał baranek z drewna, śpiewali przy tym wesołe piosenki, w zamian oczekując świątecznych przysmaków. Wśród dyngusowych piosenek możemy odnaleźć np. taką:

Miły gospodarzu, wpuście nas do izby,
Bo nas tu niewielu, nie zrobimy ciżby,
A dajcie, co macie dać, bo nam tutaj zimno stać.

Na koniec przedstawienia oblewali dziewczyny wodą. Od kąpieli można się było wykupić, płacąc kolorowymi pisankami; taką zapłatę nazywano dyngusem. Dziewczęta były zadowolone z tej mokrej zabawy, bo oznaczało to dla nich, że się chłopcom podobają. Chłopcom można było także bić je po nogach zielonymi kłującymi gałązkami albo palmami; to uderzanie, smaganie oznaczało śmigus. Z czasem te dwa odrębne zwyczaje zostały połączone w jeden: śmigus-dyngus.

Łakocie – tych na pewno nie zabraknie nam w trakcie świąt, zazwyczaj będą kolorowe i czekoladowe.

Mazurek – jedno z tradycyjnych ciast świątecznych, ozdabiane w niepowtarzalne wzory, do których wykorzystać można lukier, kwiatki róż lub fiołków, kandyzowane owoce i bakalie.

Nastrój świateczny – świadomość nadchodzących świąt wprowadza atmosferę oczekiwania na coś niezwykłego, dlatego kiedy przyjdą, musimy odpowiednio o nią zadbać. Nastrój świąteczny powinien być miły i spokojny.

Ogień – od zawsze był świętością domową, nie tylko ogrzewał, lecz także był niezbędny do przygotowania pokarmów, gotowania i pieczenia. Był symbolem każdego domu, bezpiecznego domowego ogniska, życia ludzkiego, które jak ogień rozpala się w dniu narodzin i gaśnie w godzinie śmierci. Jako dar boży otaczany był wielkim szacunkiem, za swoje dobroczynne światło i ciepło. Zgodnie z obyczajem, święcimy ogień w Wielką Sobotę i przynosimy do domu jako płonącą święcę.

Palma Wielkanocna - drugi, obok pisanek, najbardziej zdobniczy symbol świąt; w zależności od regionu pleciono ją z różnych materiałów. Palmy zawierały najczęściej gałązki leszczynowe, wierzbowe, czasami cisu, jałowca lub bukszpanu. Dzisiaj kupując palmę, najczęściej wybieramy gałązki wierzbowe ozdobione baziami albo bukszpanem lub palemki tzw. wileńskie, misternie uplecione z suszonych kwiatów i traw. Długa palma wróżyła długie i szczęśliwe życie temu, kto ją zrobił, a jego dzieciom przynosiła wysoki wzrost i dobre zdrowie; nic dziwnego, że w niektórych regionach (u Kurpiów) sięgały one nawet do 7 metrów. Im strojniejsza palma, tym dzieci miały być ładniejsze. Palma wielkanocna miała chronić ludzi, zwierzęta, domy i pola przed złem. Bazie z poświęconej palemki miały leczniczą moc, ich połknięcie koiło ból gardła i leczyło ból głowy.

Rezurekcja – poranne uroczyste nabożeństwo połączone z procesją, odprawiane w niedzielę wielkanocną; ma na celu obwieszczenie światu dobrej nowiny o zmartwychwstaniu Jezusa.

Stół wielkanocny – stół, który żywił, zajmował ważne miejsce we wszystkich domowych obrzędach; zawsze wymagano szacunku dla stołu i właściwego zachowania przy nim. W Niedzielę Wielkanocną wszyscy gromadzą się przy pięknie nakrytym stole i rozpoczynają śniadanie od podzielenia się jajkiem. Na stole tradycyjnie znajdują się potrawy, wśród których nie może zabraknąć żuru na białej kiełbasie lub zupy chrzanowej z jajkiem. Na stole powinny się znaleźć: jajka z majonezem; jajka faszerowane; szynka gotowana, /smażony schab, sałatki jarzynowa, pascha, baranek wielkanocny; babka wielkanocna, mazurek

                                                                          M. WÓJCIK,  E.TOCZYDŁOWSKA